مهربان شهریار ایرانی (مهربابا) در 25 فوریه 1894 ساعت 5 صبح در شهر پونای هند به دنیا آمد. در سن 19 سالگی به ادراک خدایی دست یافت. او در اوایل دهه‌ی 1920 در قالب یک مرشد روحانی سفرهای خود را با کشتی آغاز نمود. در 10 جولای 1925 سکوت خود را شروع نمودند و تا پایان زندگی فیزیکی خود دیگر سخن نگفتند. بیان ایشان از طریق تخته‌ی الفبا و سپس از از طریق حرکات دست صورت پذیرفت. در یک برهه از زمان ایشان اقدام به برپایی مراکزی در مهرآباد، مهرآزاد و دیگر مکان‌ها کردند. اوتار مهربابا در طول زمان فعالیتشان با فقرا، جذامی‌ها و روح‌های پیشرفته که آنها را مست نامیدند با شدت تمام کار نمودند. مهربابا تعداد زیادی برنامه‌ی دارشان برپا نمودند. در اواخر زندگی جسمانی‌شان ایشان به اعتکاف می‌پرداختند و کارهای جهانی خود را انجام می‌دادند.
در سال 1954 مهربابا اعلام کردند:
من اوتارِ زمان هستم
ایشان بدن فیزیکی خود را در 31 ژانویه 1969 مطابق با 11 بهمن ماه 1347 رها نمودند.